2016-05-ZjazdZespół Misyjny „Wschód” istnieje od 1991 roku i działa przy Warszawskiej Prowincji Redemptorystów. Siedziba Zespołu mieści się w Tuchowie, przy Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów. Członkami „Wschodu” oprócz zakonników są osoby świeckie, w różnym wieku i wykonujące różne zawody, np.: nauczyciele, lekarze, pielęgniarki, kierowcy oraz studenci i uczniowie szkół średnich. Osoby świeckie stanowią w Zespole większość.

U początku Zespołu stoją dwaj redemptoryści: o. Grzegorz Ruksztełło i o. Dariusz Paszyński, wówczas klerycy Wyższego Seminarium Duchownego Redemptorystów w Tuchowie. Obecnie o. Grzegorz Pracuje w Rosji, natomiast o. Dariusz pełni funkcję wikariusza prowincjała Warszawskiej Prowincji Redemptorystów.

1992-08-WidzeRodzina o. Grzegorza pochodzi z Litwy, zatem znał on dobrze sytuację, jaka panowała na tamtych terenach. Zgodnie z charyzmatem Zgromadzenia Redemptorystów, który polega na bezpośrednim głoszeniu Słowa Bożego ludziom najbardziej opuszczonym i ubogim, w 1990 r. w Widzach (rejon brasławski) na Białorusi, o. Grzegorz przeprowadził rekolekcje. Stały się one impulsem do zorganizowania kolejnych rekolekcji w następnym roku, tym razem już wspólnie z osobami świeckimi. Po powrocie rozpoczęto organizowanie formalnej grupy, która na przestrzeni lat rozrosła się w zespół o nazwie Młodzieżowy Zespół Misyjny „Wschód”. Gdy jednak członkami zespołu przestała być jedynie młodzież, nazwę zmieniono na Zespół Misyjny „Wschód”.

Zasadniczym celem Zespołu jest pomoc parafiom katolickim na terenie byłego ZSRR. Przejawia się ona szczególnie w organizowaniu, wspieraniu i prowadzeniu rekolekcji, głównie dla dzieci i młodzieży. Są to zazwyczaj tygodniowe rekolekcje typu oazowego.

Zespół przeprowadził wiele serii rekolekcji w takich krajach, jak: Białoruś, Kazachstan, Litwa, Łotwa, Mołdawia, Rosja, Ukraina, pomagając w pracy duszpasterskiej kapłanom tam pracującym.

W czasie rekolekcji, które swoim stylem przypominają formę polskich kolonii lub półkolonii, prowadzone są katechezy, odbywają się wspólne Eucharystie i modlitwy, organizowane są zabawy. Dzieci uczestnicząc w tego typu spotkaniach cieszą się, że ktoś o nich pamięta, że ktoś chce z nimi spędzić wakacyjny czas. Zawsze z radością oczekują na kolejne wakacje z Bogiem.

Obok przeprowadzania rekolekcji, grupa animująca je w danej miejscowości – na miarę swoich możliwości – pozostawia wkład materialny w postaci przyborów szkolnych, zabawek, słodyczy, itp. Należy jednak pamiętać przede wszystkim o tym, że oprócz tego, co widzialne, dokonuje się to, co często nie jest zauważalne, a mianowicie przemiana serc. Najważniejszymi owocami posługi prowadzonej przez nasz Zespół nie są liczby uczestników, lecz serca młodych ludzi. Nasze przebywanie z nimi podczas rekolekcji daje im, jak wierzymy, nadzieję na lepsze jutro, daje wiarę w to, iż Bóg przychodzi do nich przez drugiego człowieka, że nie zostawia ich samotnymi.

Każdy wyjazd rekolekcyjny to także kolejny krok do pogłębienia wiary samych misjonarzy i dziękczynienia Bogu za powołanie ich do tego Zespołu. Ten krótki czas wakacyjny zostawia niezatarty ślad, swoim świadectwem dzieli się jedna z animatorek: „Kiedy przypominam sobie te kilka dni spędzonych na Białorusi, zawsze widzę twarze ludzi tęskniących za Bogiem, szukających Go i pragnących wprowadzić w swoje życie. (…) Ich postawa dodaje mi sił, że warto było się trudzić, zrezygnować z innych zajęć, by przyjechać do Widz. Cieszę się tym bardziej, że ludzie chcą, abyśmy przyjeżdżali, czekają na nas. Chcą słuchać i rozmawiać o Bogu. (…) Swój pobyt na Białorusi odebrałam jako wielki dar Boży, jako włączenie w wielkie dzieło Boże. Dzięki temu mogłam poznać dar przyjaźni i wspólnoty. Mogłam zobaczyć Boga w drugim człowieku”.