Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela (Redemptoryści), założone przez świętego Alfonsa, jest kleryckim, zakonnym instytutem misyjnym różnych obrządków, na prawie papieskim i z przywilejem egzempcji, którego celem jest:
„Iść za przykładem Zbawiciela Jezusa Chrystusa głosząc słowo Boże ubogim, tak, jak On to o sobie powiedział: Posłał Mnie głosić Ewangelię ubogim” (por. Łk 4,18; Iz 61,1).
W ten sposób Zgromadzenie uczestniczy w posłannictwie Kościoła, który, będąc powszechnym sakramentem zbawienia, z natury swej jest misyjny. Czyni to głosząc z misyjnym zapałem Ewangelię i wychodząc naprzeciw naglącym potrzebom duszpasterskim ludzi najbardziej opuszczonych, a przede wszystkim ubogich.
Zgromadzenie zaś idzie za przykładem Chrystusa przez życie apostolskie, które łączy równocześnie życie szczególnie Bogu oddane i misyjne dzieło redemptorystów.
Ewangelizacja ubogich
Ludźmi najbardziej opuszczonymi, do których Zgromadzenie w szczególny sposób jest posłane są ci, których Kościół nie mógł jeszcze ubogacić wystarczającymi środkami zbawienia albo ci, którzy jeszcze w ogóle nie słyszeli przepowiadania Kościoła, czy też nie przyjmują go jako „Ewangelii” oraz ci, którzy ponoszą szkodę na skutek podziału Kościoła.
Zgromadzenie obejmuje również apostolską troską wiernych korzystających ze zwyczajnej posługi duszpasterskiej, by umocnieni w wierze nieustannie nawracali się do Boga i byli świadkami wiary w życiu codziennym.
Pośródgrup ludzi bardziej potrzebujących duchowej pomocy otoczą szczególną troską ubogich, słabszych i uciśnionych, których ewangelizacja jest znakiem dzieła mesjańskiego (por. Łk 4, 18) iz którymi Chrystus zechciał sięw pewien sposób utożsamić (por.Mt 25, 40).
Preferowanie koniecznych potrzeb duszpasterskich zwłaszczaściśle pojętej ewangelizacji, a nadto opowiedzenie się po stronie ubogich stanowią rację bytu Zgromadzeniaw Kościele i znak wierności otrzymanemu powołaniu.
Nakaz ewangelizowania ubogich dany Zgromadzeniu obejmuje całego człowieka, który ma być wyzwolony i zbawiony. Współbracia mają obowiązek głoszenia Ewangelii otwarcie, solidaryzowania się z ubogimi i popierania ich fundamentalnych praw do sprawiedliwości i wolności, stosując środki, które byłyby zgodne z Ewangelią a zarazem skuteczne.